Steriliseren begint met de bepaling van het geslacht. Hoe bepaal je het geslacht van een kat?
Hieronder staat een plaatje van de achterkant van de kat.
(beelden:bron "weetjesoverkatten.nl)
Hier kun je de sexe goed zien.
Als een kater gecastreerd is, zijn de teelballen uiteraard niet meer zichtbaar en zie je het dus aan de duidelijk grotere afstand.
Als de dagen langer worden, wordt de hormoonproductie van de kat in gang gezet. De poezen worden krols. Ongecastreerde katers gaan uitgebreid op zwerftocht op zoek naar poezen die gedekt willen worden. Uit het oogpunt van overbevolking zou je eigenlijk maatregelen moeten nemen. De asielen zitten in het voorjaar overvol en een goede baas is soms moeilijk te vinden voor al die jonge poesjes. Een operatie heeft geen negatieve gevolgen op het gedrag van de kat. Ook het algemeen bekende verhaal dat een poes toch minstens een keer een nest moet hebben gehad is wetenschappelijk niet bewezen. Integendeel: gesteriliseerde katten hebben een beduidende grotere kans oud te worden dan niet-gesteriliseerde katten.
Alle katten die verwilderd rondlopen en die door het plaatselijke asiel of de dierenbescherming worden gevangen worden ook gecastreerd of gesteriliseerd.
Als je niet met de kat wilt fokken is het verstandig om deze beslissing zo snel mogelijk te nemen. Voor de gezondheid van de kat is het noodzakelijk de sterilisatie of castratie nog rond de leeftijd van 6 MAAND te laten verrichten. Dit zowel voor katers, als voor kattinnen. Bij een kater is dat hoog tijd als hij begint met het achterlaten van zijn sterk ruikende geursporen (het sproeien). Bij een poes kan de ingreep het best op 6 maand, en zeker niet na de eerste krolsheid. Na de eerste krolsheid kan het al te laat zijn!
Gesteriliseerde poezen en katers hebben minder de neiging om te zwerven en plaatsen minder hun vlag (sproeien). Ook zijn ze minder agressief en het doordringende "gillen om een partner" blijft meestal achterwege.
Gecastreerde katers zijn onderling het meest vreedzaam. Ze zijn net zo knuffelig tegen elkaar als tegen de mens.
Een poes die niet gesteriliseerd is, kan in 5 jaar voor ongeveer 22.000 (twee-entwintig duizend) nakomelingen zorgen.
Castreren is het chirurgisch verwijderen van de voortplantingsorganen.
Bij de kater worden tijdens deze operatie de testikels Azraël van Monika(zaadballen) verwijderd, bij de poes de eierstokken en indien nodig de baarmoeder.
Voor een kater is de operatie niet echt ingrijpend: slechts 2 kleine huidsneetjes herinneren na afloop aan de operatie.
Heel anders gaat het bij de poes. Om de eierstokken te kunnen verwijderen moet immers de buik worden geopend.
De wondjes worden bij de kater in de regel niet gehecht; gebleken is namelijk dat dit minder complicaties met zich meebrengt daar er nog wat wondvocht moet kunnen ontsnappen om abcesvorming te vermijden. Deze wondjes genezen snel. Bij de poes moet de huid en de buikholte in verschillende lagen worden gehecht.
Vanzelfsprekend is de tijd die met deze operatie gemoeid is bij de kater daardoor een stuk korter dan bij de poes. Dat uit zich ook in de kosten die dierenarts aan de eigenaar doorrekent. Voor de kostprijs zie tarieven op deze website.
Bij deze ingreep is het de gewoonte dat de dieren 's morgens binnengebracht worden voor de ingreep, en dat ze 's avonds geheel ontwaakt opgehaald worden. Ze blijven dus de gehele dag bij de dierenarts onder toezicht. Er wordt wel gevraagd om de dieren geen voedsel meer te geven van de avond voordien rond 18 uur. Drinken mogen ze wel doen.
Voordelen van castratie.
In de loop der jaren is de adviesleeftijd voor castratie sterk verlaagd naar 6 maanden, dus bij voorkeur vóór de puberteit. Uit onderzoek blijkt namelijk dat een operatie bij de poes vóór de eerste krolsheid een beschermend effect geeft tegen het ontstaan van mammatumoren (borstkanker) op latere leeftijd. Bovendien is de kans oCharly van Paulap het ontstaan van ongewenste nestjes kittens hiermee verdwenen. Suikerziekte is ook een ziekte die minder vaak voorkomt door vroege castratie.
Door een proef met het vroegtijdig castreren bij een grote groep dieren ontstond er een mogelijkheid om de vooroordelen die leefden ten aanzien van vroege Castratie eens op een wetenschappelijke manier te onderzoeken.
Onderzoek onder bijna 2000 honden en katten toonde aan dat er na de operatie van dieren jonger dan 12 weken veel minder complicaties optraden dan bij oudere dieren.
Groeiachterstand na castratie treedt niet op. Integendeel: de sluiting van de groeischijven van de lange beenderen is afhankelijk van de hormonen die door de geslachtsklieren worden geproduceerd. Dit resulteert erin dat dieren die voor de leeftijd van 7 maanden werden gecastreerd ongeveer 8 weken langer doorgroeien dan niet-gecastreerde dieren. Tijdig gecastreerde dieren worden dus iets groter in gestalte dan niet-gecastreerde dieren. In vergelijking met niet-gecastreerde dieren zijn katten die gecastreerd zijn aanhankelijker tegenover mensen en minder agressief tegenover soortgenoten.
Urinewegproblemen. Het vooroordeel dat gecastreerde dieren, met name katers, gevoeliger zouden zijn voor blaas- en urinewegproblemen dan hun niet-gecastreerde soortgenoten is ook niet juist gebleken.
De diameter en functie van de plasbuis van gecastreerde katten blijkt niet anders te zijn dan van nog seksueel aktieve volwassen dieren.
Wat betreft het optreden van plasbuis- en blaasverstoppingen lijkt echter het tegendeel waar: hier lijkt vroege castratie een beschermend effect te geven. Er worden meer blaas- en urinewegproblemen gezien in laat gecastreerde dieren dan bij vroege castraties!
Hangbuiken.
Wel bewezen is dat katten dik kunnen worden na een castratie. Gecastreerde dieren verbranden in rust namelijk minder energie dan hun niet-gecastreerde soortgenoten. Bovendien neemt bij gecastreerde katten bij een toenemend lichaamsgewicht de bindweefselband in de buik behoorlijk in lengte toe, waardoor de beruchte "hangbuiken" kunnen ontstaan. Het advies is dan ook om onmiddellijk na de operatie katten minder voer te geven dan ervoor. Dit voorkomt in een aantal gevallen dat de dieren te dik worden. Hier ligt dus wel een opdracht voor de eigenaar om erover te waken dat de dieren minder voedsel krijgen vanaf de ingreep!
